Trass i sumar og agurktid har me samla litt stoff om NAD 3020, Rogers LS3/5A, Dali 7 og Yamaha NS 1000. Og litt tyrstedrikk i varmen; på slutten. 

Sol, varme og hagelivet er vidunderleg, men det regnar heldigvis i blant, og då jobbar denne skrivaren med den månadlege Dagboka. Denne gongen med den vanskelege skildringa av lyd, ein dose NAD og ein skvett øl.  

Våren trugar, men me held stødig fram med CD-spelarar, og i ølspalta har ølet denne gongen vorte destillert til whisky. 

Eg var som vanleg seint oppe, og hadde sikta meg inn på fyrste konserten på kveldstid, Solveig Slettahjell i Vangskyrkja klokka 5. Dag ringde meg i grevens tid for å minna meg på ein konsert klokka halv 2 i gamlekinoen, med far og dotter Brunborg. Eg rakk det akkurat.

Fyrst ein korreksjon frå fredag, eller to. Då eg skreiv denne, fredags kvelden langt på natt, var eg dyktig sliten, og hadde rota vekk programmet, dvs programfaldaren i papirformat. Det som låg på nettet - på Vossajazz.no - var ikkje på langt nær so utfyllande. Difor vart reportasjen mangelfull, utan konkret info, slik som namn på artistane og relevant bakgrunn. Eg beklagar. Nytt programhefte vart henta inn i dag, det ligg på alle kafear og denslags, i dette tilfelle stamkafeen (Ringheim kafe). Uansett valde me å publisera fredagen med alle sine feil og manglar, for å vera ajour med hendingane. Ny og forbetra versjon kjem vonaleg, men fyrst laurdag og sundag. 

Leverandøren av PA og lyd i Vossasalen var ikkje IC, som eg skreiv, men CT. 

Randi Fuglehaug - forfattar og fast skribent på “Innsida” i Dag og Tid - opna Vossajazz 2022, og denne introduksjonen/talen var so god at eg gløymde å ta bilete. Beklagar. Eg trefte ho i vrimlearealet seinare på kvelden, og ho var verkeleg ei skjønn og imøtekomande dame. 

Velkomen til ei Dagbok full av påskekrim! Fyrst om ein CD-spelar du truleg aldri har høyrt om, og i verste fall heller ikkje får tak i, og dinest ølspalta, med eit kriminelt godt påskebrygg. Og litt info om årets Vossajazz, den fyrste på fleire år som vert avvikla i palmehelga, som normalt.

“Nye" høgtalarar er på plass, “nye" produkt er kjøpt inn, og grådige selgjarar på Finn har fått ein smekk på lanken. Pluss musikk og øl.

Godt år folkens! Det er alt slutten på januar, i skrivande stund, og på tide å skriva desember-dagboka.  

Ein låk ven frå Bergen lokka meg med på ein tur til Sveariket, noko eg eigentleg ikkje hadde tid til, men sjølvsagt hadde eg eigentleg det. Eg var snydens forkjøla og var på nippet til å avslå, men det er alltid trasigt å måtte avslå ein invitasjon. Det gjer ein helst ikke. Om ein ikkje berre tenkjer på seg sjølv, vel å merke. Og det er dessutan alltid noko å oppleva og læra, når eg berre kjem seg av garde.