Hei igjen folkens, og vel overstått påske. Ja for da har visst vore påske. Ikkje det at eg merka so mykje til det, for ikkje kunne eg stått på ski uansett, med knekt ankel. Eg går no her og hinkar, so for meg kan styresmaktene forby og stengja ned nett kva dei vil. Det kunne ikke passa meg betre. Til gjengjeld har eg lytta mykje på kveldstid, og skrive ein del, men det er for det meste “godt begynt”, som eg gler meg til å gjera ferdig seinare. So til denne dagboka skriv eg noko heilt anna. 

Kva rolle spelar straumforsyninga til datamaskina når du strøymer musikk?

Godt år og godt nytt tiår! Eg trudde at etter nyttår skulle eg få god tid. Det fekk eg ikke. 

Osafestivalen - Ole Bull-akademiet på Voss sin årlege folkemusikkfestival - vart avvikla i helga 24.-27.oktober i Voss, denne gongen under den nye festivalsjefen og daglege leiar Ida Dyrkorn Heierland si leiing, eit rivjern av ei kjerring (eigentleg ei ung pen dame), som med stort engasjemang bles liv i alt ho tek tak i. Saman med mellom andre kunstnarleg leiar Steinar Ofsdal hadde dei skipa til eit mangslungent program. Det tjuvstarta alt tysdagen i førevegen med ei tilskiping på Hangurstoppen; konsert med studentane frå akademiet pluss billett med den nye Hangursbanen for 200 kroner! Eg gjekk diverre glipp av denne grunna ei parallell tilskiping i Kulturhuset. (Men har alt kjøpt sesongkort, so det skal nok verta mange turar med den nye banen i vinter uansett, når snjoen har lagt seg og stålkantane er nyslipte.)

Grunna diverse spesial-artiklar, som t.d. reportasjar fra Horten-messa, er eg komen ut av tellinga på dagbøkene. Men sidan me no er i november kallar eg dette “dagboka oktober”.  Då seier me at me er “a jour”, som franskmennene seier (du får ikke ein franskmann til å snakka engelsk).

Førre reportasjen frå Hortenmessa konsentrerte eg meg om Steinway Lyngdorf-anlegget. Her kjem nokre spreidde inntrykk frå andre utstillarar. 

Eg hadde ikkje før kome inn på utstillingshotellet før eg såg ein kjenning utanføre Sal A, trur eg det var. Den høge kraftige skapnaden med det etterkvart grånende håret var ikkje til å ta feil av. Det var Audio/Fidelity sin eigen vinylspesialist Gunnar Brekke, i avslappa prat med mellom andre Håkon Rognlien, og Fredrik frå HiFi Klubben. Eg gjekk bort for å helsa, Gunnar er jo ein veldig hyggeleg kar, og det var sanneleg Fredrik og. Han har fylgt med skrivinga mi om Nad 3020 og tipsa meg om at Peter Lyngdorf, som skulle demonstrera nokre greier om 15 min, kunne hjelpa meg med info om Nad 3020. Særs interessant! Fredrik seier det var faktisk Peter som i si tid tilsette Bjørn Erik Edvardsen, skaparen bak 3020. 

Eg har ikkje so god kontakt med hifi-bransjen lenger. Det var betre då eg budde i Oslo og Bergen, var ung og forviten (og ganske dum og blåøygd) og “testa” nytt utstyr. No er eg gamal og gretten og bur på bygda og skriv dagbøker om gamalt skrot. Det er mykje enklare. Og faktisk mykje betre.

Eg jobbar, som de veit, med ein samanliknande test av samtlege Nad 3020, noko eg trur ikkje har hendt før. Dette må gjerast skikkeleg, eg har ikkje tenkt å presentera noko som helst før eg er 100% trygg på at det  held vatn.

Me er alt midt i august, so det hastar med å få ut juni. Eg er som vanleg ein månad i etterkant. Men ljose sumarkveldar er ikkje tida for å sitje inne og skriva, sjølv om eg har mykje på blokka. Eg konsentrerer meg difor berre om eitt tema denne gongen, pluss ølspalten naturlegvis.