For å kunne spele vinylriller må vi ha eit riaatrinn. Dette viktige leddet i signalkjelda må innfri ein god del kvalitetskrav, alt etter kva behov og ambisjonar du har, kan dei skaffast i fleire prisklassar, frå nokre hundrelappar til nokre hundre tusen. Her er eitt i det som kan kallast fornuftig prisklasse.

Så er det berre å kaste seg ut i det – eg må finne ut kva som er på marknaden. Det ser ut til å verte ein tolvtommar. Slike armar har mindre vinkelfeil til rilla. Deira svake punkt er at resonansmønsteret er annleis enn på kortare armar. Men dette kan nok produsentane halde orden på. Eller?

Denne gangen tar jeg for meg tyske Acoustic Plan Phonomaster riaa. Jeg kjenner ikke til dette merke fra tidligere, men det dreier seg om en rør riaa med MM og MC forsterkning. Prisen på herligheten er oppunder kr 19000.-.

Når noe virker for godt til å være sant, er det som regel det. Som regel…

Eg trur nesten eg vert nøydd til å kjøpe meg ny arm til platespelaren. Dess meir ein tenkjer på slikt, dess meir veks også behovet, kjennest det ut som. Men kva arm skal eg satse på? Kva kriterium skal eg gå etter? 

Sist gjorde eg meg nokre tankar om eg skulle slå meg til tåls med min VPI JMW 9 Signature, som var standardarm på platespelaren min. Trass i at denne armen fungerer utmerka med visse pickupar, er han for selektiv og for arbeidskrevjande til å kunne vere ein del av referanseanlegget mitt. Så no vil eg prøve å bestemme kva slags arm som må til….

Etter nokre år med ganske tilfredsstillande lyd har oppgraderingsdriftene meldt seg igjen. Vel, eigentleg ikkje. Lyden er ganske god på veldig mange måtar. Men platespelaren irriterer meg. Innimellom….

Klart morsomt å teste HiFi når produktet umiddelbart virker å ha et godt forhold mellom pris og kvalitet. PRO4S lokkerogså smilet frem.

Eg har kjøpt ny CD-spelar, og det er ein 30 år gamal Philips. Så då trengs nok ei forklaring.

Morosame forkortingar ser vi frå tid til anna og Swissonor har tydelegvis sansen for slikt. Denne gongen tyder det Bass Adjustable Coplanar Horn. Og desse minste horna til Swissonor er svært så kapable…

Desse høgtalarane ser ved fyrste augekast ut som ein gammal, litt korpulent sjørøvar med trebein. Og dei har temperament som kan passe til denne assosiasjonen…

Dette er eit produkt som ein ikkje så ofte finn i handelen – ein transformator som skal stå i signalvegen mellom ein moving coil-pickup med svakt utgangssignal og riaatrinnet. Ein liten boks, med integrerte leidningar. Så du kan ikkje eksperimentere med kabelval, men på den andre sida kan det vere greitt å sleppe dette også.

Når du brukar moving magnet-pickup, treng du strengt tatt ikkje å gjere så mange justeringar. Dei flottaste konstruksjonane kan heve seg litt om du finstiller picofarad. Dette er små, men høyrbare justeringar, der du må både ta omsyn til kabelen så vel som dei elektromagnetiske eigenskapane til pickup og apparatet i seg sjølv. Men etter mi erfaring er dette langt mindre kritisk enn det å tilpasse impedansen for MC-pickupar.

Swissonor har mellom sine produkt også laga ein slags forforsterkar kalla ”P”.  Denne er nøkternt utforma med berre volumkontroll og inngangsvelgjar. Så nøktern er han, at han ikkje har tilslutning til straumnettet, berre inngangsvelgjar og volumkontroll.

Denne forsterkaren kan fåast i to utgåver. Før du startar avspeling på denne forsterkaren, må du vere obs på at inngang nr 1 er for MM-platespelar. Koplar du til ei vanleg signalkjelde kan du få eit skikkeleg sjokk, slik eg gjorde då eg sette linjesignal inn her. Men med Swissonor sin modifiserte Thorens TD 160 med Ortofon 2M Red, funkar det slik det skal – og med positive overraskingar i tillegg. Elles må du satse på utgåva utan riaa..

Verdas lengstlevande platespelarprodusent, sveitsiske Thorens, må etter kvart seiast å vere ferdig med gullalderen, då dei legendariske modellane opparbeidde ry som (noko av?) det beste som fanst av platespelarar i si tid. Men sjølv om produksjonen er slutt, lever spelarane i beste velgåande, kanskje betre enn tidlegare, ved hjelp av eit lite, sveitsisk firma.

Så har vi kommet frem til det som var den tidligere toppmodellen - Miyajima Kansui, som i likehet med flere av sine søsken har pickup-hus i african blackwood. Men det er kun Shilabe og Kansui som har 1ste sortering tre-verk i huset.

VI har kommet til del 2 i serien med test av riaatrinn. Her finner vi Esoteric Audio Research EAR 834 Signature

Av Arve og Rudi.

Vi fortsetter den store serien med tester av pickuper frå Miyajima. Denne gangen er det Takumi som havner under stetoskopet.

Om du først prøver et par STAX hodetelefoner kan det hende at du opplever reprodusert musikk slik vi håper det skal kunne gjøres. Komplikasjonen er forsåvidt ikke så ille; du bare labber i vei og kjøper deg et par...