Ein Non Stop av fargar og smakar i dag: Ein blåfarge Cobalt frå Audioquest, ein svart kringkastar frå Google, flyttetransporten til Jonatan er vonaleg miljøvenleg grøn, blada kjem i alle glossy fargar og ølet kan vera alt frå gyllen gul til Guinnes svart. 

Førre dagboka fortalde om ei vitjing hjå Endre Wolf, derav overskrifta “Dansar med ulvar”, for dei som har sett filmen. Stig Inge gjorde meg merksam på at eg ikkje hadde skrive noko om kva musikk me spelte. Men kva audiofil bryr seg om musikken? Me lyttar jo berre etter lydar. Me likar ikkje musikk eingong, berre stereoanlegget.

Eg traff Endre nede på Vangen ein dag i fjor. Eg kjenner (deler av) familien hans, og drog kjensel på han. Og han kjende meg att og, utruleg nok, for han var berre ein ungdom - eller berre gutungen? - sist eg traff han. No er han ein vaksen kar med hus, familie - og stereoanlegg!

Eg skulle ha vore komen til juni, men har visst hoppa over mai. Her kjem han, du skjønne milde. So kjem juni. Snart! Eg lovar. Men fyrst litt lett sumarlesnad: USB-høgtalarar, litt om musikk, og naturlegvis ølspalten til slutt.   

Sundag 19. april kl. 20.00 sende facebook ein “digisert", som eg kallar det, altso ein nettkonsert som du ikkje kan vera til stades på og høyra live, men berre strøyma frå datamaskina di. 

Hei igjen folkens, og vel overstått påske. Ja for da har visst vore påske. Ikkje det at eg merka so mykje til det, for ikkje kunne eg stått på ski uansett, med knekt ankel. Eg går no her og hinkar, so for meg kan styresmaktene forby og stengja ned nett kva dei vil. Det kunne ikke passa meg betre. Til gjengjeld har eg lytta mykje på kveldstid, og skrive ein del, men det er for det meste “godt begynt”, som eg gler meg til å gjera ferdig seinare. So til denne dagboka skriv eg noko heilt anna. 

Kva rolle spelar straumforsyninga til datamaskina når du strøymer musikk?

Godt år og godt nytt tiår! Eg trudde at etter nyttår skulle eg få god tid. Det fekk eg ikke. 

Grunna diverse spesial-artiklar, som t.d. reportasjar fra Horten-messa, er eg komen ut av tellinga på dagbøkene. Men sidan me no er i november kallar eg dette “dagboka oktober”.  Då seier me at me er “a jour”, som franskmennene seier (du får ikke ein franskmann til å snakka engelsk).

Eg har ikkje so god kontakt med hifi-bransjen lenger. Det var betre då eg budde i Oslo og Bergen, var ung og forviten (og ganske dum og blåøygd) og “testa” nytt utstyr. No er eg gamal og gretten og bur på bygda og skriv dagbøker om gamalt skrot. Det er mykje enklare. Og faktisk mykje betre.