Det kan koma ein del Tandberg-stoff frametter. Me byrjar med Sølvsuper 12. Og nokre jolaøl frå butikk.

Årets Osafestival var den 30. i rekkja. Grunna coronarestriksjonane og kravet til avstand flytta festivalen i 2020 inn i Voss Idrettshall for dei store trekkplastera på kveldstid, og med god plass este talet på besøkjande til det mangedoble. Frå 18 programpostar og 2 mill. kroner i omsetnad i 2018 auka dette til 50 og 4,6 mill. i fjor. Tala for i år har eg ikkje, og eg har ingen planar om å ringa festivalleiar Ida Dyrkorn Heierdal for meir info. Ho skal får kvila seg eit par dagar. 

Det har skjedd ein del endringar sidan eg skreiv om DAC-ar og Spotify mot Apple music. Det er tid for oppsummering, revurdering og ei orsaking eller to.

Ja so va da Horten igjen. Som julekvelden på kjerringa som vanleg. Men moro er det, og hyggelege folk og gjensyn. Redaktør Karl Erik, Arve og meg har det moro i lag - eg trur Karl Erik kjem til å skriva litt om opplevingane våre FØR messa. På sjølve messa var det god lyd frå mange rom, uansett korleis høgtalarane var stilte opp. Nokre sto rett fram, andre var vinkla inn, og mange sto nær bakvegg; forståeleg med tanke på små rom. Berre i eitt tilfelle var det openlyst feil etter mi meining, det var ein plass der høgtalarane var vinkla inn og sto veldig langt frå kvarandre. Det vart “dobbel mono” med ingenting i midten. 

Gamalt men godt! Dagboka tek denne venda føre seg ein gamal høgtalar som etter eit par enkle modifikasjonar spelar glimrande. Og i Ølspalta har me smatta oss gjennom septembersleppet til Vinmonopolet. 

Eg har hatt desse lenge. Eg og Edvin, som budde i kjellaren hjå meg, pakka dei opp i hagen i Gullfjordungsvegen, der eg budde før, på Voss ein solfylt sumardag. Me slepte dei ned frå hovudvegen.

I førre dagboka skreiv eg om karakterfulle forsterkarar. Me held fram med karakterfulle høgtalarar. 3 store par er relativt grundig prøvd ut, eitt av dei er særs sjeldne, dei to andre meir vanleg men særs ytedyktige, det eine paret til og med særs rimelege, men kan hende dei beste, etter forsiktige modifikasjonar. Me byrjar med “pyramidane”, ikkje frå Egypt, men frå Electrocompaniet. Men ølet vert sagt å koma frå Egypt, opphaveleg. So då var ikkje den vitsen so dum likevel.   

Åremålsdag og vitjing frå “soloppgangens land” - atter ei gong - har gjort at me er lovleg seint ute med ny dagbok. Men her kjem nokre gamle forsterkarar og ein “ny”, ein MAC og ein DAC og litt øl.  

Omfattande utskiftingar i stereoanlegget kasta meg ut i ei reise kor det tok tid å koma attende til eit akseptabelt resultat. Slikt lærer ein av.   

Eg har prøvd ut tre gamle kassettspelarar. Har da rabla, eller er dette heilt i tråd med tidsanden? Om ikkje anna kan du sjekka ølspalten.