Er gamle radioar på moten att? Me let samlarar vera samlarar, og bryr oss berre om ein ting: Lyden. Og i ølspalta har me 4 boksar og ei tuteflaske. 

Ikkje for å klaga, men det har vorte mykje skriving i det siste. Platemelding, Oslo-messa, februardagboka, Vossa Jazz to reportasjar, og brått er det tid for dagbok att. Og inn i mellom vert ein forstyrra av ytterlegare jazzkonsertar, Påske, fest og fyll. Og alt er friviljug, og ubetalt. At du gidd. Men slik er livet, og slik vil me ha det. Kulturarbeid har aldri vore lukrativt.

Laurdagskvelden kl. 6 hender det me alle ser fram til: Tingingsverket. Scenen er Vossasalen på Park Hotel som tek inntil seks hundre sittande menneskje.

Sola har skine i heile Sør-Noreg i ein lengre periode no, og må ha tenkt at nok er nok, og reist heim. Og det rett før påske! I dag ligg skyene tungt, og det var på nippet at eg kom tørrskodd ned på Gamlekinoen i Voss. Spelar ingen rolle, me ska på konsert, ikkje til fjells. Det er fyrste konserten, fredag kl. eitt, dagtid, ikkje kveld, og Room Service skal spela; elevar frå jazzlina ved NTNU i Trondheim. 

Vossajazz går tradisjonen tru av stabelen i Palmehelga, komande helg, denne gongen leia av Roger Urhaug, som har teke over stafettpinnen etter midlertidig leiar Laila Melkevoll; etter at mangeårig leiar Trude Storheim gjekk over i anna arbeid. Svimlande 50 arrangement/konsertar -eller derikring- skal avviklast i løpet av helga. Godt me har påskehelga etter å koma oss på. 

Av og til gjer ein feil som er so elementære at det ikkje er til å tru. Eg vert flau. Ein skulle tru eg var ein røynd audiofil. Og det er eg vel forsovidt og, dette har vore hobbyen min i 50 år. Like lenge som Vossajazz, lommekalkulatoren, fargefjernsynet og sveisen til presidenten i Amerika. Men likavel. Eg gjer feil. Eg trøyster meg med at professorane er dei mest ubehjepelege av alle, i alle fall i teikneseriane. 

Ei utstilling skal ikkje berre vera å springa frå utstillar til utstillar som galningar med fotoapparat og notatblokk. Me har og eit liv å leva, folk å treffa. Pauser, eta og drikka, treffa fleire, folk me ikkje har sett på fleire år. Utstillarar er mennesker, ikkje berre hifi. Det skal vera hyggeleg. Difor fokuserer eg på dette i år. 

20 år gamle TBB har gjeve ut si andre plate i 2024, 69° 39′ North. Frå før har dei "In Traffic" frå 2011 på samvitet. Den har eg ikkje lytta til endå. 

Dempematerial som fyk rundt i stova, ny dac, høgtalarar, forsterkarar og platespelarar frå golv til tak. Og nokre øl før å roa ned att. 

Godt år!

Eg planlegg å laga ei oppsummering av 2024 til januardagboka, slik skikken er. Men fyrst lyt me få unna desember, og då tenkte eg å skriva litt meir om Tandberg. No tenkjer eg slevet renn hjå Tandberg-samlarane. Og i ølspalta får du hovudverk.