Av og til gjer ein feil som er so elementære at det ikkje er til å tru. Eg vert flau. Ein skulle tru eg var ein røynd audiofil. Og det er eg vel forsovidt og, dette har vore hobbyen min i 50 år. Like lenge som Vossajazz, lommekalkulatoren, fargefjernsynet og sveisen til presidenten i Amerika. Men likavel. Eg gjer feil. Eg trøyster meg med at professorane er dei mest ubehjepelege av alle, i alle fall i teikneseriane. 

Tredje og siste messerapport fra forrige helg sin HiFi-messe fokuserer litt mer på de musikalske inntrykkene, men det betyr ikke at jeg på noen som helst måte kommer til å forsøke å skyve HiFi-utstyret under teppet…

Det var to trekk ved denne messa som bør nemnast. Det eine er bass. Så å seie alle utstillarar hadde lagt mykje arbeid i å få bassen djup og godt artikulert, både dei med store og små høgtalarar og forsterkarar. Det andre var nostalgi. For oss gråhåra er det difor naturleg å fokusere på desse sterkt fortidsutsjånadaktige greiene.

Ei utstilling skal ikkje berre vera å springa frå utstillar til utstillar som galningar med fotoapparat og notatblokk. Me har og eit liv å leva, folk å treffa. Pauser, eta og drikka, treffa fleire, folk me ikkje har sett på fleire år. Utstillarar er mennesker, ikkje berre hifi. Det skal vera hyggeleg. Difor fokuserer eg på dette i år. 

Dempematerial som fyk rundt i stova, ny dac, høgtalarar, forsterkarar og platespelarar frå golv til tak. Og nokre øl før å roa ned att. 

Godt år!

Eg planlegg å laga ei oppsummering av 2024 til januardagboka, slik skikken er. Men fyrst lyt me få unna desember, og då tenkte eg å skriva litt meir om Tandberg. No tenkjer eg slevet renn hjå Tandberg-samlarane. Og i ølspalta får du hovudverk. 

Litt om platespelarar til ei avveksling! Og året jolaøl frå Vinmonopolet

Det kan koma ein del Tandberg-stoff frametter. Me byrjar med Sølvsuper 12. Og nokre jolaøl frå butikk.

Den første lørdagen i november arrangerte Mala Audio en litt besnærende event der 6 høyttalermodeller i varierende prisklasse fikk måle krefter. Og siden jeg til Stig Arne sin store fortvilelse er en slags selverklært stativhøyttalerfreak, greide jeg ikke helt å holde meg vekke. Jeg tok en carpe diem!

Det har skjedd ein del endringar sidan eg skreiv om DAC-ar og Spotify mot Apple music. Det er tid for oppsummering, revurdering og ei orsaking eller to.

Ja so va da Horten igjen. Som julekvelden på kjerringa som vanleg. Men moro er det, og hyggelege folk og gjensyn. Redaktør Karl Erik, Arve og meg har det moro i lag - eg trur Karl Erik kjem til å skriva litt om opplevingane våre FØR messa. På sjølve messa var det god lyd frå mange rom, uansett korleis høgtalarane var stilte opp. Nokre sto rett fram, andre var vinkla inn, og mange sto nær bakvegg; forståeleg med tanke på små rom. Berre i eitt tilfelle var det openlyst feil etter mi meining, det var ein plass der høgtalarane var vinkla inn og sto veldig langt frå kvarandre. Det vart “dobbel mono” med ingenting i midten. 

Det var kanskje færre utstillarar på messa denne gongen enn det som er vanleg, men det var likevel fleire spennande ting. Det eg merka meg spesielt:

I likhet med i fjor har vi også i år en tredelt messerapport, med separate rapporter fra Arve, Stig Arne og Karl Erik. I år er det Karl Erik sin rapport som utgjør del 1.

Gamalt men godt! Dagboka tek denne venda føre seg ein gamal høgtalar som etter eit par enkle modifikasjonar spelar glimrande. Og i Ølspalta har me smatta oss gjennom septembersleppet til Vinmonopolet. 

Odd Rune har tradisjon for å invitere interessante gjester til sine kundekvelder i Vibes Gate 13. Denne torsdagen var det ingen ringere enn GIlad Tiefenbrun - CEO i Linn etter at han overtok for et par tiår siden.

Eg har hatt desse lenge. Eg og Edvin, som budde i kjellaren hjå meg, pakka dei opp i hagen i Gullfjordungsvegen, der eg budde før, på Voss ein solfylt sumardag. Me slepte dei ned frå hovudvegen.

I førre dagboka skreiv eg om karakterfulle forsterkarar. Me held fram med karakterfulle høgtalarar. 3 store par er relativt grundig prøvd ut, eitt av dei er særs sjeldne, dei to andre meir vanleg men særs ytedyktige, det eine paret til og med særs rimelege, men kan hende dei beste, etter forsiktige modifikasjonar. Me byrjar med “pyramidane”, ikkje frå Egypt, men frå Electrocompaniet. Men ølet vert sagt å koma frå Egypt, opphaveleg. So då var ikkje den vitsen so dum likevel.   

15 juni var det norgespremiere på Magico S3. Audiophile.no avla Duet Audio en visitt både for å overvære lanseringen og for å besiktige denne aktøren sine nye lokaler.

Åremålsdag og vitjing frå “soloppgangens land” - atter ei gong - har gjort at me er lovleg seint ute med ny dagbok. Men her kjem nokre gamle forsterkarar og ein “ny”, ein MAC og ein DAC og litt øl.  

Omfattande utskiftingar i stereoanlegget kasta meg ut i ei reise kor det tok tid å koma attende til eit akseptabelt resultat. Slikt lærer ein av.