Verdas lengstlevande platespelarprodusent, sveitsiske Thorens, må etter kvart seiast å vere ferdig med gullalderen, då dei legendariske modellane opparbeidde ry som (noko av?) det beste som fanst av platespelarar i si tid. Men sjølv om produksjonen er slutt, lever spelarane i beste velgåande, kanskje betre enn tidlegare, ved hjelp av eit lite, sveitsisk firma.

VI har kommet til del 2 i serien med test av riaatrinn. Her finner vi Esoteric Audio Research EAR 834 Signature

Vinylentusiastar har alltid søkt å forbetre avspelinga av det svarte gullet. Slik var det også den gongen då platespelaren var einaste kommersielt tilgjengelege signalkjelda, I laupet av 70-talet dukka det opp den eine sensasjonen etter den andre, som skulle eliminere problema som låg i systemet. Så kom ein av dei aller største vinylsuksessane. Danske Bang & Olufssen hadde løyst problemet med vinkelfeilen på pickuparmen ved innføringa av verdas mest utbreidde tangentialarm.

Etter å ha fått demonstrert Manley ved nokre høve, og etter å ha testa ei rekkje produkt derifrå, aukar lysta på å prøve fleire. Det opplagde valet å undersøke for hardcore vinylentusiastar, er riaaforsterkaren Chinook….

Les meir:

Råaste riaagenturet på Lyric for tida? Whest sin midt-på-treet-modell kostar 30 000, så det bør eigentleg innfri alt ein kan finne på av forventningar.  Eg hadde alle desse klare då eg starta lyttinga. Om dei vart innfridde?

Les meir:

Benz er ein av verdas største pickupprodusentar. Eg har hatt eit inntrykk av at produkta derifrå har hatt ”det vakre” som klangideal, og at dette har kosta dei siste detaljane, tredimensjonaliteten og den dynamiske nyanseringsevna. Men no er det skjedd noko.

Les meir:

Lat oss sjå litt på den noverande inkarnasjonen av ein av vinyluniverset sine største legender; Koetsu Black.

Les meir:

Eg held på med så mykje rart for tida, ikkje berre hifi. Men no har eg ikkje publisert på lange tider, og har dårleg samvit. Det har seg nemleg slik at eg har massevis av utstyr på besøk, og skriv stikkord ut frå erfaringane som vert gjort etter kvart.

Les meir:

I samband med at eg skulle få teste ut den nye riaaforsterkaraen frå Rogue, fekk eg også tilsendt ein pickup på eit kvalitetsnivå som burde yte kva som helst rettferd – Dynavector sin tredje dyraste pickupmodell til same pris som riaatrinnet, 18 900 kr. Ein så dyr komponent kan ein ikkje ha i hus utan å skrive om han…

Les meir:

Trufaste lesarar har nok oppdaga at eg har stor sans for visse amerikanske rørforsterkarprodusentar. Hadde det ikkje vore for prisnivået på slikt, er det ikkje usannsynleg at eg hadde hatt fleire produkt derifrå i anlegget. Tradisjonelt har nemleg desse produkta vore ganske dyre, men så skjedde det noko.
Les meir:

Denne gang skal jeg ta for meg minstemann i SME serien, altså M2-9, det er altså snakk om en 9" arm og den rimeligste armen pr i dag i SME's sortiment.

Armen kommer (som alltid med SME) komplett med verktøy, setup mal og kabling solidt innpakket i en isoporeske. Det er sjelden eller aldri noen transportskader med SME, selv ikke når man sender de med posten.

Vel ute av esken er det bare å tre i antiskating-tråden og montere i vei. Har du engang for 10-20-30 år siden satt opp en SME 3009 serie I eller II går dette lekende lett. For de som ikke har denne erfaringen er nok en liten titt i instruksjonsboka å anbefale, men egentlig er armen lekende lett å sette opp. Alt av skruer og justeringer er lette å få øye på, så for de fleste blir instruksjonsboka bare en ting og kontrollere mot.

Benz-lyd til ei kilokrone. Er det sant?

Benz står for fasinerande, engasjerande og musikalsk lydkvalitet. Mange pickupar derifrå har sterke tilhengjarar, men dei flottaste kostar ganske mykje. Eg har prøvd ganske mange av desse, seinast ACE som i medium-output-utgåve gjorde svært godt inntrykk som mellomprisklassekandidat. Men det finnest endå rimelegare variantar, også for dei som må prioritere pengane annleis enn i storkar-divisjonen.

Etter å ha brukt Benz mange gonger, og mellom anna fått testa toppmodellen LP, har det vore veldig spennande å sjå kor mykje av kvalitetane som er tilgjengeleg til lågare pris.

Etter å ha brukt Benz mange gonger, og mellom anna fått testa toppmodellen LP, har det vore veldig spennande å sjå kor mykje av kvalitetane som er tilgjengeleg til lågare pris.

Rør, flere innganger, balanserte utganger, fjernkontroll til justering av innganger, gain og impedanse mens man spiller - våte drømmer sier du, fakta sier jeg.

Denne gang skal jeg ta for meg den lille engelske Creek riaaen, Creek er et velkjent engelsk merke som vanligvis gir mye lyd igjen pr investert krone, og da må det selvfølgelig sjekkes ut om riaaen holder mål også.

Denne gangen har jeg gleden av å ta for meg den nye toppmodellen av ”hodehøytalere” fra Stax.

Lang juleartikkel om ein uvanleg god platespelar. Beste livefaktor utanom live eg har høyrt - no fast inventar i anlegget mitt.

Ein av dei dyraste på marknaden, men ikkje den dyraste i Dynavector-programmet. Det kan nok forsvarast å levere ein pickup til 24 000 når dei nærast prisa syskena frå same produsent kostar 14 og 35 tusenlappar. Men kan ein så stor investering forsvarast, eigentleg?